DOTRZEĆ DO ŹRÓDŁA

– „Z mojego doświadczenia wynika, że prawie 80% objawów związanych z wypadaniem włosów ma podłoże stresowe, psychosomatyczne.W trakcie specjalizacji w 1998 Profesor Ligia Brzezińska-Wcisło, dermatolog, polska guru od włosów, powtarzała, że wręcz 80%osób hospitalizowanych w związku z utratą włosów, miało prawidłowe wyniki! Kiedy pacjenci wracają z wynikami badań, które zawsze zlecam jako podstawę do dalszej diagnostyki – w większości wypadków rzeczywiście, okazuje się, że wszystko jest w normie. Fizycznie nic konkretnego im nie dolega. A jednak tracą włosy. A łysienie jest jednym z najbardziej traumatycznych doświadczeń, szczególnie dla kobiet. I tak koło się zamyka – stres powoduje utratę włosów, a ich utrata powoduje stres” mówi dr Nicer.
Do specjalistów zgłasza się coraz więcej młodych ludzi, często  dzieci i młodzież. Cierpią na łysienie plackowate, bardzo silne przerzedzenie włosów, lub same, kompulsywnie sobie te włosy wyrywają i nie potrafią nad tym zapanować. „Zawsze rozmawiam z nimi i z ich rodzicami, pytam nawet o to, jak wygląda ich dzień. I okazuje się najczęściej, że mały pacjent siedzi przed komputerem lub z telefonem, całymi dniami. Pozbawione tego sprzętu, dzieci są jak oszalałe, zdradzają objawy uzależnienia. Rodzice są zaskoczeni i zakłopotani, kiedy mówię im, że dziecko potrzebuje pomocy psychologa, psychiatry lub wręcz kwalifikuje się na terapię odwykową. A w przypadku nałogów potrzebna jest bardzo konkretna pomoc. Z dorosłymi jest trochę łatwiej. Wizja utraty włosów tak ich przeraża, że słuchają rad i stosują się do zaleceń. Dorosły, któremu wytłumaczy się, że przyczyną łysienia jest stres, czuje się lepiej już po samej rozmowie z lekarzem. Czuje, że ktoś się nim zajmuje, że ma ustalony plan działania, jest zaopiekowany. Już samo przyjście do lekarza sprawia, że czuje się lepiej. Dlatego tak ważna, według mnie, jest współpraca między samymi specjalistami. Ja często konsultuję się z kolegami po fachu i wspólnie tworzymy plan działania dla pacjenta, czasem wręcz odsyłam do lekarza, który ma lepsze zaplecze diagnostyczne, ma sprzęt i możliwość przeprowadzenia specjalistycznych badań. Tym bardziej, ważne jest aby pacjent ufał lekarzowi i chciał współpracować. Poza specjalizacją, liczą się też względy osobiste i emocjonalne. I nie ma sensu udawać, że tak nie jest. Jeśli między pacjentem i lekarzem powstanie więź, samo leczenie będzie skuteczniejsze.” dodaje Dermatolog.